Psychoterapia psychodynamiczna wywodzi się z psychoanalitycznego nurtu rozumienia pacjenta. Głównym celem terapii jest dokonanie zmiany. Drogą do zmiany jest praca nad relacjami interpersonalnymi, obszarami konfliktowymi, analiza zdarzeń z życia pacjenta. Poprzez relację terapeutyczną następuje zmiana obrazu siebie i postrzegania świata.

Pacjent, w trakcie sesji terapeutycznej, zachęcany jest do swobodnego dzielenia się swoimi myślami i skojarzeniami. Terapeuta stawia hipotezy dotyczące życia psychicznego pacjenta, uwzględniając treści wnoszone przez niego podczas sesji, dane biograficzne i relację terapeutyczną.

Ważnym elementem pracy jest analiza zjawiska przeniesienia czyli nieświadomego procesu, który polega na kierowaniu do terapeuty oraz innych osób z otoczenia uczuć, oczekiwań, jakie pacjent doświadczał wobec ważnych osób w przeszłości.

Psychoterapeuta psychodynamiczny nie daje rad lecz stara się pomóc pacjentowi w lepszym rozumieniu jego własnych myśli, zachowań i pragnień.

Terapia odbywa się w oparciu o setting, czyli ustalone zasady obowiązujące w trakcie trwania terapii (częstotliwość spotkań, czas trwania sesji, odpłatność).